اولين كسي كه عاشقش ميشي دلتو ميشكونه و ميره . دومين كسي رو كه مياي
            دوست داشته باشي و از تجربه قبلي استفاده كني دلتو بدتر ميشكنه و
            ميزاره ميره . بعدش ديگه هيچ چيز واست مهم نيست و از اين به بعد ميشي
            اون آدمي كه هيچ وقت نبودي . ديگه دوست دارم واست رنگي نداره .. و اگه
            يه آدم خوب باهات دوست بشه تو دلشو ميشكوني كه انتقام خودتو ازش بگيري
            و اون ميره با يكي ديگه
            با تو چه زندگيهايي که تو روياهام نداشتم
            تک و تنها بودم اما تو رو تنها نميذاشتم
            چه سفرها با تو کردم چه سفرها تو رو بردم
            دم مرگ رسيدم اما به هواي تو نمردم
            دارم از تو مينويسم که نگي دوستت ندارم
            از تو که با يه نگاهت زير و رو شد روزگارم
            دارم از تو مينويسم دارم از تو مينويسم دارم از تو مينويسم
            موقع نوشتنا وقت اسم گذاشتنا
            کسي رو جز تو نداشتم اسمي جز تو نميذاشتم
            من تموم قصه هام قصه توست
            اگه غمگينه اون از غصه توست
            اون از غصه توست
            با تو چه زندگيهايي که تو روياهام نداشتم
            تک و تنها بودم اما تورو تنها نميذاشتم
            حتي من به آرزوهات تو رو آخر ميرسوندم
            ميرسيدي تو من اما آرزو به دل ميموندم
            هي ميخواستم که بگم که بدوني حالمو
            اما ترس و دلهره خط ميزد خيالمو
            توي گفتن و نگفتن از چه روزهايي گذشتم
            انقده رفتم و رفتم انقده رفتم و رفتم که هنوزم برنگشتم
            من تموم قصه هام قصه توست
            اگه غمگينه اون از غصه توست
            اون از غصه توست
            هر چي شعر عاشقونست من براي تو نوشتم
            تو جهنم سوختم اما مينوشتم تو بهشتم
            اگه عاشقونه گفتن عشق تو باعث شه
            اگه مردم تو بدون چه کسي وارثه شه
            اون که رفته ديگه هيچ وقت نمي ياد
            تا قيامت دل من گريه مي خواد
            چگونه فراموشت کنم تو را
            که از خرابه هاي هرزگي به قصر سپيد عشق هدايتم کردي
            و عاشقي بي قرار و ياري با وفا براي خويش ساختي
            آهو بره اي شدي که دوستي گرگ را پذيرفتي
            و براي اشکهاي او شانه هايت را ارزاني داشتي
            و با صداقت عاشه انه ات دلش را به درد آوردي
            چگونه فراموشت کنم تو را

            براستي من کيم

            من آشنايي ام که غـريبه من را نميشناسد
            من غـريبه ام که آشنا من را نميشناسد
            من آنم که هرکس يادگاري از درد بر دلم گذارد و رفتـــ
            من آنم که هرچه زجـرم دادند کينه شان را به دل نگرفتم ؛
            من آنم که از دل مينويسم اما انگار کسي دل ندارد که حرفم را بدانـد
            مگر نگفتنـد: آنچه از دل بر آيــد لاجـرم بر دل نشيند؟
            من گمشده اي در غــربتـــ يادها هستم
            شاعــر نيستم اما شعــر ميگويم، خواننــده نيستم اما ميخوانم، مومــن
            نيستم اما خــدا را عبادت ميکنم، نويسنــده نيستم اما مينويسم
            من آنم که به هـر که محبتـــ کــردم از پشتـــ به من خنجــر زد!
            من آنم که سـينه اش غمها براي گفتن دارد
            من آنم که در اين دنيا بي ادعاستــــ
            من آنم که به سادگي فرامـــوش ميشوم زودتـر از يک پلک زدن، آنچنان که
            فراموشم کردند
            دنياي من با اين همه گفتار سپيـدتـر از بـرفــــ استـــ چون اگر کسي را
            نداشته باشم خدا را دارم و اوستــــ ياره واقعيه من
            من آنم که کسي حتي نزديکانم مرا با اين نام نميشناسنــد
            من آنم که ناشناس بودن را دوستــــ دارد!
            باز ميخواهي بداني کي هستم !؟
            به راسـتي من کي هستم !؟
            
            

            
            اگه فکر ميکني که رفتنت باعث شکستنم ميشه ؛ اگه فکرميکني که بعد
            ازرفتنت اشک ميريزم ؛ اگه فکرميکني که بانبودنت لحظه هام خالي ميشن؛
            اگه فکرميکني که هرلحظه دلم برات تنگ ميشه؛ اگه فکرميگني که بي
            توميميرم؛ درست فکرميکني تو که ميدوني نبودنت رو تاب نميارم پس
            بــــــــــــــــــــــــــــــــــمــون

            مي بخشمت بخاطر تمام خنده هايي که از صورتم گرفتي...بخاطر تمام خنده
            هايي که به صورتم نشاندي نمي بخشمت به خاطر دلي که برايم شکستي...بخاطر
            احساسي که برايم پرپر کردي...نمي بخشمت بخاطر زخمي که بر وجودم
            نشاندي...بخاطر نمکي که بر زخمم گذاشتي...و مي بخشمت بخاطر عشقي که بر
            قلبم حک کردي

            عشق از دوستي پرسيد : تفاوت من وتو در چيه ؟ دوستي گفت : من ديگران را
            باسلامي آشنا مي کنم و تو با نگاهي . من آنها را با دروغ جدا مي کنم و
            تو با مرگ

            هيچ وقت دل به كسي نبند چون اين دنيا اونقدر كوچيكه كه توش دوتا دل
            كنار هم جا نميشه... ولي اگه دل بستيد هيچ وقت ازش جدا نشو چون اين
            دنيا اوقدر بزرگه كه پيداش نمي كني

            وقتي کوچيک بوديم دلمون بزرگ بود ولي حالا که بزرگ شديم بيشتر دلتنگيم
            ............کاش کوچيک مي مونديم تا حرفامون رو از نگاهمون بفهمن نه
            حالا که بزرگ شديم و فرياد هم که مي زنيم باز کسي حرفمون رو نميفهمه

            خداحافظي

            هيچ کس تنهايي ام را حس نکرد
            لحظه ي ويرانيم را حس نکرد
            در تمام لحظه هايم هيچ کس وسعت صدايم را حس نکرد
            آن که سامان غزلهايم از اوست
            بي سرو سامانيم را حس نکرد
            هيچ کس حس نکرد درد دل من چيست
            عاشقانه زيستن,عاشقانه دل کندنم حس نکرد
            ما دوست داريم دوستان باوفا را
             هيچ کس معني حرفهايم را حس نکرد
            به جايي مي روم اما نمي دانم کجا، اين گونه آواره
            نمي دانم، ولي شايد براي من به اين زودي شقايق ها نمي خندند
            و هد هد بر نمي گردد
            پرستو ها! شما بيهوده مي خوانيد
            تلاش و جستجو تان را رواق خانه پاسخ نيست
            خدارا دست برداريد ازين ديوار و سقف و پشت و پهلو ها
            !خدا حافظ گل لاله – خدا حافظ پرستو ها        
            زمين سخت آسمان دور و هوا تا عرش باروتي
            نه زمزم بهر ما پاک است و نه گنگا به هندو ها
            !خدا حافظ گل لاله – خدا حافظ پرستو ها
            

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: